Z mojej praktyki wynika, że jeżeli dla określonego terenu uchwalono plan miejscowy, to wówczas – niejako automatycznie – wygasza się decyzję o warunkach zabudowy (wz).

To błąd !

Prawo nie jest tak bezwzględne dla posiadaczy decyzji o warunkach zabudowy.

Oczywiście organom prowadzącym tego typu sprawy jest wygodniej uznać, że jeżeli został uchwalony plan miejscowy dla określonego terenu, to decyzję wz należy wygasić.

Pamiętać jednak należy, że przepisy dają możliwość wygaszenia decyzji wz, ale jedynie w sytuacji, gdy po jej wydaniu zostanie uchwalony miejscowy plan, który zawiera inne ustalenia niż wcześniej wydana decyzja wz.

Zatem można wygasić decyzję wz, ale jedynie w sytuacji wyraźnych różnic między postanowieniami decyzji wz, a postanowieniami planu zagospodarowania przestrzennego.

Te różnice (odmienności – jak wskazuje ustawa) muszą być wyraźne.

Dlatego w takiej sytuacji – uchwalenia planu już po wydaniu decyzji wz – organ ma obowiązek zbadania, czy istnieją odmienności między decyzją wz, a uchwalonym planem miejscowym.
Co to oznacza w praktyce ?
Oznacza tyle, że organ powinien wnikliwie ustalić wszystkie warunki zabudowy wynikające z decyzji oraz warunki zabudowy wynikające z uchwalonego planu miejscowego (takie jak np.: wysokość budynku, linia zabudowy, wskaźnik powierzchni zabudowy). Następnie winien porównać je i dokonać wyczerpującej oceny, czy są one odmienne.

W sytuacji ustalenia, iż nie ma wyraźnych odmienności, nie ma też podstaw do wygaszenia decyzji wz.

Prawo dopuszcza bowiem współistnienie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i wydanej przed jego wejściem w życie decyzji określającej warunki zabudowy !

Dlatego też nie jest dopuszczalne wydawanie decyzji o wygaśnięciu decyzji o warunkach zabudowy automatycznie, gdyż nie ma bezwzględnego obowiązku jej wygaszenia.