Sprawa prowadzona przez naszą Kancelarię przed WSA w Krakowie zakończona pozytywnym dla inwestora wyrokiem dotyczyła zasadniczo kwestii zachowania odległości planowanego obiektu od granicy z działką sąsiednią.
Projektowany/oprotestowywany budynek, którego dotyczył spór, ma być zlokalizowany na terenie, na który składają się działki o łącznej szerokość nieco ponad 14 metrów. Zgodnie z obowiązującym m.p.z.p. teren inwestycji znajduje się w obszarze zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z usługami. W projekcie przewidziano, że budynek zostanie posadowiony ścianą bez otworów okiennych i drzwiowych w odległości od granicy z działką sąsiednią w odległości od 1,50 m – 3,0 m., a ponadto budynek został zaprojektowany jako nierozprzestrzeniający ognia (NrO).
SĄSIAD OPROTESTOWAŁ INWESTYCJĘ ZBLIŻAJĄCĄ SIĘ DO GRANICY DZIAŁKI
Sąsiad inwestycji, kwestionując możliwość budowy na działce sąsiedniej, w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie podnosił, że obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie przewiduje możliwości, o której mowa w § 12 ust. 2 rozporządzenia z 2002 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Sąsiad (wnoszący skargę do Sądu) wskazywał w zarzutach do decyzji zezwalającej na budowę kwestionowanego obiektu, że organ wydający pozwolenie na budowę błędnie uznał, że dopuszczalne jest zbliżenie planowanej inwestycji do granic jego nieruchomości, podczas gdy plan miejscowy nie przewiduje odstępstwa od ogólnej reguły sytuowania obiektów zawartej w ww. rozporządzeniu o warunkach technicznych.
DOPUSZCZALNOŚĆ ZBLIŻENIA BUDYNKU NA 1.5 M DO GRANICY DZIAŁKI
Sąd krakowski nie podzielił tych zarzutów sąsiada planowanej inwestycji, podnosząc m.in.: „Dopuszczalność zbliżenia budynku do granicy sąsiedniej działki budowlanej na odległość mniejszą niż to wynika z § 12 ust. 1 rozporządzenia (4 m – w przypadku budynku zwróconego ścianą z oknami lub drzwiami w stronę tej granicy; 3 m – w przypadku budynku zwróconego ścianą bez okien i drzwi w stronę tej granicy) może wynikać nie tylko z ust. 2 § 12, zgodnie z którym „Sytuowanie budynku w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, dopuszcza się w odległości 1,5 m od granicy lub bezpośrednio przy tej granicy, jeżeli plan miejscowy przewiduje taką możliwość.” Wyjątki od reguły odległości trzech lub czterech metrów przewidują także kolejne jednostki redakcyjne tego przepisu.
WYJĄTKI OD REGUŁY ODLEGŁOŚCI 3 I 4 METRÓW OD GRANICY DZIAŁKI
W orzecznictwie sądowoadministracyjnym podnosi się, że § 12 ust. 2 i 3 (również obecnie ust. 4 rozporządzenia) określają niezależne od siebie szczególne warunki sytuowania obiektów budowlanych, zaś odstępstwo, jakie wynika z treści § 12 ust. 2 rozporządzenia dla sytuowania obiektu ma charakter samodzielny (por. wyrok WSA w Rzeszowie z 4 maja 2018 r., sygn. akt: II SA/Rz 439/18, wyrok WSA w Łodzi z 20 sierpnia 2019 r., sygn. akt: II SA/Łd 485/19). WSA w Lublinie w wyroku z 16 marca 2021 r., sygn. akt: II SA/Lu 644/20 podkreślił, że przepisy § 12 ust. 2 i § 12 ust. 4 rozporządzenia mają charakter rozłączny – możliwa jest więc lokalizacja budynków w odległościach wynikających z planu miejscowego bądź określonych w § 12 ust. 4 rozporządzenia. Z kolei WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 11 września 2020 r., sygn. akt IV SA/Po 995/19 stwierdził, że brak jest podstaw do kumulatywnego stosowania norm wynikających z § 12 ust. 3 i 4 rozporządzenia, gdyż dotyczą one różnych, przewidzianych przez ustawodawcę, odstępstw od zasady sytuowania budynków w granicy wynikającej z § 12 ust. 1 rozporządzenia.
ODLEGŁOŚCI BUDYNKU OD GRANICY Z DZIAŁKĄ O SZEROKOŚCI 16 M
W niniejszej sprawie zastosowanie miał § 12 ust. 4 pkt 1, zgodnie z którym: „W zabudowie jednorodzinnej i zagrodowej, (…) dopuszcza się budowę budynku ścianą bez okien i drzwi bezpośrednio przy granicy działki budowlanej lub w odległości mniejszej niż określona w ust. 1 pkt 2, lecz nie mniejszej niż 1,5 m, na działce budowlanej o szerokości 16 m lub mniejszej”.
Wyrok WSA w Krakowie z dnia 20 czerwca 2024 roku, sygn. akt: II SA/Kr 490/24.
