W ostatnim czasie w naszej Kancelarii pojawiła się ciekawa sprawa dotycząca wyrażenia zgody na lokalizację zjazdu z nieruchomości na drogę publiczną.
W sprawie tej właściciel nieruchomości złożył wniosek o wyrażenie zgody na lokalizację zjazdu na drogę publiczną ze swojej działki, na której planuje uruchomić parking. Burmistrz, będący w tej sprawie organem pierwszej instancji już czterokrotnie odmawiał zgody na lokalizację tego zjazdu i trzykrotnie odmowy te uchylane były przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze, działające jako organ drugiej stancji. Ostatnim razem SKO utrzymało odmowną decyzję Burmistrza w mocy i sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.
WSA w wydanym w sierpniu 2023 roku wyroku uchylił obydwie decyzje i sprawa po raz czwarty trafiła do organu pierwszej instancji w celu jej prawidłowego rozpoznania. Na co zwrócił uwagę Sąd w wydanym wyroku? Otóż WSA w Krakowie po pierwsze wskazał, iż odmowa wyrażenia zgody na wnioskowany zjazd może mieć miejsce wyłącznie wtedy, jeśli istnieje zagrożenie bezpieczeństwa ruchu, co musi zostać potwierdzone zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.
MATERIAŁ DOWODOWY W SPRAWIE LOKALIZACJI ZJAZDU NA DROGĘ PUBLICZNĄ
A zatem organ zobowiązany jest do przeprowadzenia takiego postępowania dowodowego, które w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości wykaże, że w danej lokalizacji projektowany zjazd, z uwagi na to, że będzie naruszał warunki bezpieczeństwa w ruchu, po prostu nie może powstać.
W opisywanej sprawie Sąd ustalił, iż organ nie zgromadził takiego materiału dowodowego, wskazując przede wszystkim, że w sposób nieprawidłowy oceniona została przez organy obu instancji wydana w sprawie opinia biegłego, która w ocenie Sądu nie potwierdzała, iż faktycznie projektowany zjazd narusza warunki bezpieczeństwa w ruchu. Jak wskazał WSA w Krakowie „…ustalenia, na których biegły oparł tezę o zagrożeniu dla bezpieczeństwa ruchu … nie są jednoznaczne”. Ponadto WSA w Krakowie zwrócił uwagę, że w sprawie między innymi nie zostało przeprowadzone żadne badanie natężenia ruchu, a także nie wykazano, że projektowany zjazd zwiększy to natężenie.
ROZPORZĄDZENIE O WARUNKACH TECHNICZNYCH DOT. DRÓG PUBLICZNYCH
Po drugie WSA w Krakowie wskazał, potwierdzając tym samym słuszność zarzutów podnoszonych przez naszą Kancelarię w imieniu skarżącego w skardze, iż do rozpoznawanej sprawy mają zastosowanie przepisy nowego rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 24 czerwca 2022 roku w sprawie przepisów techniczno – budowlanych dotyczących dróg publicznych, które w sposób bardziej liberalny odnoszą się do wyrażania zgody na lokalizację zjazdu na drogę publiczną.
Dotychczasowe przepisy stanowiły, iż zjazd nie może być usytuowany w obszarze oddziaływania skrzyżowania oraz w miejscu, w którym nie jest zapewniona wymagana widoczność wjazdu na drogę, natomiast rozporządzenie z 2022 roku mówi jedynie o tym, że zjazd nie może być usytuowany w obszarze skrzyżowania, za wyjątkiem trudnych warunków. WSA zgodził się jednocześnie ze stanowiskiem skarżącego, że definicja „obszaru oddziaływania skrzyżowania” jest szersza niż definicja „obszaru skrzyżowania”, a także potwierdził, że w rozporządzeniu z 2022 roku zawarta jest legalna definicja „obszaru skrzyżowania” i nie może być ona uznawana, tak jak czyniły to organy obu instancji, za definicję tożsamą z „obszarem oddziaływania skrzyżowania”.
LOKALIZACJA ZJAZDU NA DROGĘ PUBLICZNĄ JEST DECYZJĄ UZNANIOWĄ
W wydanym wyroku WSA w Krakowie podkreślił jednocześnie, iż zaskarżone decyzje mają charakter uznaniowy, a „…granice uznania są określane przez interes społeczny i słuszny interes wnioskodawcy … a także obowiązujące przepisy”. Przy rozważaniu interesu społecznego i słusznego interesu strony WSA w Krakowie nakazał zwrócić uwagę na następujące okoliczności:
– fakt, iż nieruchomość skarżącego jest tak usytuowana, że może posiadać zjazd wyłącznie na drogę, na którą zjazd był wnioskowany oraz na drogę sąsiednią, która jednakże jest nieporównywalnie bardziej ruchliwa i w odniesieniu do której skarżący również otrzymał już odmowę lokalizacji zjazdu;
– fakt, iż możliwość zjazdu na drogę publiczną może odbywać się tylko w dwóch lokalizacjach, z czego wnioskowana to zjazd na drogę gminną najniższej kategorii, jednokierunkową, ślepą, po której pojazdy poruszają się z niewielką prędkością i jest to droga o niewielkim natężeniu ruchu (dojazd do posesji lub parkowanie), natomiast druga możliwość to zjazd na drogę dwukierunkową, przelotową – łączącą południową i północną część miasta, przy której znajduje się duży sklep, co dodatkowo generuje wzmożony ruch pojazdów i pieszych;
– fakt, iż z uwagi na to, że nieruchomość skarżącego znajduje się w centum miasta, dojazd do tej nieruchomości zawsze powodował będzie pewne niedogodności komunikacyjne, co jednak nie musi być równoznaczne z zagrożeniem bezpieczeństwa ruchu;
– fakt, iż wszyscy właściciele nieruchomości przylegających do takiej drogi powinni być traktowani zgodnie z zasadą równości;
– fakt, iż „… funkcjonowanie parkingu w tej lokalizacji odpowiada interesowi społecznemu, co zdaje się również dostrzegać organ lokalizując tam miejsce strefy płatnego parkowania, zarówno naprzeciwko lokalizowanego zjazdu, jak i właściwie naprzeciwko wjazdu na parking, z którego strona skarżąca obecnie korzysta”.
Pozostaje mieć nadzieję, że organ pierwszej instancji przy ponownym rozpoznawaniu sprawy, będąc do tego zobowiązanym, weźmie pod uwagę powyższe oceny Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie.
