Zdarza się, że w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (m.p.z.p.) gmina łączy kilka funkcji dla jednego terenu.
Dla przykładu – wzięty z życia – w planie miejscowym dla określonego terenu przewidziano funkcję 2U, którą plan definiował jako: zabudowę mieszkaniową jednorodzinną w układzie wolnostojącym, zabudowę mieszkaniowo – usługową, jak również budynki usługowe: składy, magazyny do 10.000 m2.
Takie jednak łączenie funkcji nie jest ze sobą do pogodzenia i może być przez sąd uznane za niedopuszczalne. Wynika to z tej prostej przyczyny, że niektóre funkcje terenu są ze sobą nie do pogodzenia (nie do połączenia).
Funkcja mieszkaniowa jednorodzinna i magazynowa nie dadzą się ze sobą pogodzić, w tym sensie, że użytkownicy tych funkcji będą sobie wzajemnie przeszkadzać.
ISTOTNE NARUSZENIE ZASAD SPORZĄDZENIA PLANÓW MIEJSCOWYCH
Orzecznictwo sądów administracyjnych podkreśla, iż do istotnych naruszeń zasad sporządzenia planu miejscowego zalicza się m.in. umieszczenie na jednym terenie funkcji wzajemnie się wykluczających.
Oczywiście wprowadzenie w treści m.p.z.p. funkcji mieszanej jest dozwolone, jednakże funkcje nie mogą być ze sobą rażąco sprzeczne. Dlatego też określenie w planie funkcji zasadniczej może być uzupełnione funkcją uzupełniającą, jednakże nie mogą ze sobą kolidować. A dla przykładu funkcja mieszkaniowa jednorodzinna z zabudową magazynową w sposób oczywisty się ‚ze sobą kłócą’. Obie te funkcje bowiem nie mogą ze sobą koegzystować z uwagi na to, że podmioty realizujące każdą z tych funkcji (przedsiębiorcy i mieszkańcy) będą sobie wzajemnie przeszkadzać, a to będzie rodziło napięcia i w konsekwencji spory.
Gmina tymczasem ma obowiązek kształtować przestrzeń w taki sposób, by unikać konfliktów, a nie je wręcz prowokować.
ORZECZENIA SĄDÓW O ŁĄCZENIU FUNKCJI W JEDNYM TERENIE
Jeżeli funkcje się wzajemnie wykluczają to konieczne jest rozgraniczenie terenów, na których występują, jako terenów o różnym przeznaczeniu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z dnia 22 września 2021 r., sygn. akt: II SA/Kr 410/21 stwierdził, iż niedopuszczalne jest wprowadzenie przeznaczenia pod teren o symbolu MWU nieprecyzyjnego określenia o podstawowym przeznaczeniu „pod szklarnie”, jak również w zakresie dopuszczenia dla tego samego terenu różnego przeznaczenia (ogrodniczego i budownictwa wielorodzinnego), gdyż „różnią się od siebie w sposób zasadniczy i wzajemnie się wykluczają”.
Podobnie WSA w Krakowie w wyroku z dnia 28 marca 2019 roku, sygn. akt: II SA/Kr 23/19, stwierdził, iż: „W wypadku łączenia terenów przeznaczonych pod zabudowę produkcyjną z zabudową mieszkaniową, nie mamy do czynienia z uzupełnianiem się tych przeznaczeń, a przeciwnie, najczęściej produkcja czegoś na danym obszarze będzie kolidować z interesami mieszkańców terenu”.
W wyroku natomiast z dnia 28 lutego 2023 roku, sygn. akt: II SA/Kr 1355/22 Sąd ten unieważniając część zapisów planu miejscowego stwierdził, iż „przewidziana w w zaskarżonej uchwale zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna w układzie wolnostojącym oraz składy, bazy, magazyny pozostają ze sobą w rażącej sprzeczności, wykluczają się wzajemnie oraz stanowią niezawodny sposób na wygenerowanie w tym terenie konfliktów społecznych”.
